JOSÉ CARLOS ANDRÉS

Profesor de vocación, nunca chegou a exercer porque o teatro cruzouse no seu camiño. Cando subiu por primeira vez a un escenario, descubriu que facer rir ao público é tan máxico como a vasoira dunha fada ou a variña dunha bruxa, pero que che transporta moito máis lonxe.

A súa nai, o seu pai e a súa irmá sempre lle dicían que era un pallaso, e el críao. Un día púxose un nariz vermello e non deixou de usalo para facer rir á xente e ver a vida a través dos seus ollos. Di que fai que experimentar o mundo sexa moito máis divertido.

Comezou a escribir obras de teatro para nenos. E contos, moitos contos. Escribir fascínaa porque lle permite crear novos mundos cheos de risas e emoción. Publicou obras de teatro para nenos e familias, un manual de teatro, narración de contos, dramaturxia e clown para todas as idades, así como contos para álbums ilustrados...