As trobadoras silenciadas é o segundo poemario de Clara Pino. Nel, a autora fai un percorrido íntimo por aqueles oficios desempeñados tradicionalmente por mulleres que foron o gran piar de moitos sectores da economía da nosa terra. Traballadoras como as muiñeiras, leiteiras, redeiras, labregas, aleitadoras e moitas outras que sempre realizaron tarefas moi duras e pouco recoñecidas. Elas, moitas veces silenciadas, foron as que que abriron o camiño na loita pola igualdade, tan necesaria, e que aínda hoxe precisamos. Nesta obra, son dúas mulleres as que traballan de xeito harmónico: Clara Pino, na parte poética, e ┴ngeles Garrido, coa súa pintura, creando un universo no que se amosa a estreita complicidade entre as dúas autoras que visten de beleza as palabras.