José Luis Baltar e o seu fillo José Manuel gobernaron na Deputación Provincial de Ourense durante máis de tres décadas, o primeiro con maiorías absolutas imbatíbeis, que foron minguando co herdeiro. A súa forza política asentouse basicamente nunha tropa alistada por Eulogio Gómez Franqueira, o fundador de Coren, no tránsito do franquismo á democracia, e á fin integrada no PP sen perder un perfil propio, coa bandeira centrista e, na última etapa, a da ourensanía. Tampouco perderon as súas pautas caciquís, singularmente o enchufismo excluínte, nin as tinturas de corrupción. Os autores destapan esa senda ata completar un cadro insólito no marco da democracia plena.