Froito dunha estadía de varios anos da década de 1930 en París, Henry Miller (Nova York, 1891-Los Angeles, 1980) escribiu a súa primeira obra cando, segundo confesión propia, logrou desprenderse de todo o que habitualmente se considera literatura. Lector voraz e impulsivo, empregado dunha compañía de telégrafos nos EUA, bohemio e vividor na Rive Gauche parisina, o escritor é un dos mitos da narrativa mundial. Ao ser lida, a súa obra produce un efecto semellante ao fluír da vida: orde a carón de caos, serenidade pero tamén desespero, espontaneidade xunto a reflexión, paz e loita, dor e gozo.