Neste ensaio analφzase a repercusi≤n da perpetuaci≤n dos valores morais da Igrexa cat≤lica na discriminaci≤n das mulleres durante o proceso de construci≤n do sistema liberal no Estado espa±ol e en Galiza (1812-1936), asφ como na reducida dimensi≤n das protestas promovidas polo descontento fronte a estes agravios.
Deste xeito, se ben xa na Constituci≤n de 1812 enuncißbanse como principios esenciais do dereito a liberdade e a igualdade dos individuos (e son estes o principal leitmotiv da conflitividade social de carßcter reivindicativo durante o sΘculo XIX), as mulleres ficarφan excluφdas destas premisas atΘ 1931.
Nesta discriminaci≤n xogarφan un papel esencial tanto a reproduci≤n da conversi≤n dos pecados en leis a travΘs do Estado liberal confesional como o monopolio da Igrexa cat≤lica na fixaci≤n das directrices morais que debφan de imperar nas instituci≤ns educativas e nos espazos de socializaci≤n e ocio, ocupando un lugar principal a protecci≤n dos valores tradicionais ligados ß familia e ß sexualidade.
Os principios vinculados ß moralidade nestes dous ·ltimos ßmbitos serφan un puntal clave no contrapeso aos primeiros ecos feministas da Idade Contemporßnea en Galiza. Uns ecos que se fixeron ouvir a contracorrente e que son pezas fundamentais no cami±o cara a erradicaci≤n da discriminaci≤n de xΘnero.