O escritor de Caldas de Reis, a travΘs da s·a longa actividade na Administraci≤n Local, profundiza nos campos de referencia, vencΘllase coas situaci≤ns contextuais galegas, axeitadas para artellar media ducia de libros de contos e novelas. Este denso corpus narrativo, encetado hai un cuarto de sΘculo, coas arreguizadas historias do wolfram, chega arestora ao cumio con Golfar≤ns de sangue, novela alumeante, cheas de tensi≤ns lindeiras, dun tempo de vingas sanguentas e crimes arrepiantes.
Fari±a Jamardo adopta, nesta novela, unha estratexia complexa, anovadora. O discurso diexΘtico artΘllase sobre parßmetros temporais dispares, e nßrrase dende d·as perspectivas bßsicas. O autor consegue controlar a situaci≤n do axente, en doce escenas independentes, representadas cunha perspectiva externa, transmitida con formas verbais da terceira persoa do cronotipo pretΘrito. No mesmo espazo t≤pico, fumegante, da vella coci±a aldeß, o derradeiro Xeitoso mantense omnipresente, ao longo da novela. As posturas acougadas, sentado na cadeira, a car≤n do remol cincento, tr≤canse nas acci≤ns kinΘsicas de erguerse, acadar a le±a para avivecer o fogo, quentar e restregar as mans ateridas, diante das chamas, beber uns grolos de augardente"
Benito Varela Jßcome