"Nalgún lugar en Afganistán ou noutro sitio calquera", así sitúa o autor este relato que ten como protagonista unha muller oprimida pola relixión, o matrimonio e a sociedade. Nunha cidade tomada polos tanques, vive entregada ao coidado do seu home, un heroe da Guerra Santa en estado vexetal, que converte na súa sagué sabur, na súa pedra de paciencia, unha pedra máxica que escoita as mágoas de quen llas quere confiar. Un día tras outro, a muller vai confesando o inconfesable, liberándose da súa dor, mesturando frustración con tenrura, pasado con presente. Nesta súa primeira novela en francés, pola que recibiu o Premio Goncourt, Atiq Rahimi denuncia, cunha prosa austera pero non exenta de lirismo, o fanatismo, a violencia e o sometemento da muller.