Do esplendor doutro tempo non resta na casa das nobres irmás Pintor máis que o seu teimudo orgullo e a lealdade inquebrantable de Efix, o seu criado, que se esforza día e noite por manter o pouco que sobrevive da facenda. A chegada do aposto Giacinto, fillo da menor das irmás, Lia, que fuxiu da casa paterna moitos anos atrás, fará acordar novamente dores, paixóns e culpas que parecían esquecidas. Publicada en 1913, Canas ao vento é a novela máis popular de Grazia Deledda, e unha mostra perfecta da «escrita de inspiración idealista» pola que recibiu o Premio Nobel de Literatura en 1926, caracterizada, segundo a Academia sueca, pola «claridade plástica [con que] retrata a vida da súa illa natal» e a «profundidade e compaixón [con que] trata os conflitos humanos en xeral».