"A utilidade do inútil" é un manifesto que reúne citas
e reflexións dos que Nuccio Ordine fixo acopio durante
a súa ampla experiencia como profesor e investigador.
Está estruturado en tres partes: unha primeira sobre a útil inutilidade da literatura e a achega de personaxes do eido
da cultura que abordaron este tema ao longo da historia;
outra que analiza a repercusión da lóxica do beneficio no ámbito do ensino, da investigación e das actividades culturais en xeral dende o punto de vista do que o autor califica criticamente
como "universidade-empresa" e "estudantes-clientes";
e por último, unha mostra de clásicos que tiveron efectos destrutivos na dignitas hominis, a través da "ilusión da riqueza"
e da "prostitución da sabedoría".