Corredoira: o camiño oco. Un carreiro fondo, un vieiro avesedo e profundo. Unha ruta que arregaron na terra séculos de pegadas, de pisadas; de fendas, de ferraduras; o carroulear das rodas e o correr da chuvia. Unha vía desgastada «polo tráfico dos tempos e a roedura da auga, que nalgúns lugares se
e descubre todas as novidades do libro en galego