Sobre a figura do poeta Xosé Mª Díaz Castro (1914-1990), celebrada
con todo dereito no Día Das Letras Galegas de 2014, cumpría explicar
de xeito máis apurado e contrastivo algúns instantes e perfís correspondentes
ao seu período de formación que o converten nun caso ben máis problemático,
“incó
modo” e singular do que deixaron consagradas a maioría das
aproximacións bibliográficas que suscitou con motivo da
citada efeméride.
A índole das súas primeiras producións poéticas e colaboracións
públicas na etapa xuvenil revelan un Xosé Mª Díaz Castro identificado
de cheo cunha ideoloxía politicamente reaccionaria, neoescolástica
e nacional-católica da que se enchoupa nas aulas do Seminario de
Mondoñedo e no seu propio medio social e familiar. A súa militancia
contra a República e contra os valores progresistas transloce no tipo
de publicacións coas que colabora antes do 36 e no contido, explícito
moitas veces, dos versos feitos neses anos, tanto éditos como inéditos.
A ausencia neste mesmo período de toda relación cordial co galeguismo,
mesmo co de corte confesional, resulta tamén unha evidencia
que obriga a repensar as pautas e tempos da traxectoria do autor de
Nimbos
Xaime 
Maria 
Ana 
Brais 
