FINA CASALDERREY

Literatura infantil 1991; «A noite dos coroides» (1993), novela; «Chamizo» (Xerais 1994), novela; «¡Asústate, Merche!» (Xerais 1994), novela; «O misterio dos fillos de Lúa» (1995), novela, Premio Barco de Vapor 1995 e Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil 1996; «O estanque dos parrulos pobres» (1996), novela, premio Edebé de Literatura Infantil 1996; «Prohibido casar, papá!» (1996), novela, Lista de The White Ravens 1998; «¡Puag, que noxo!» (1997), conto; «Podesvir» (1997), conto; «Unha raíña negra» (1998), conto; «Cuca e o abrigo marrón» (1998), conto; «Nolo e os ladróns de leña» (1998), conto; «Ás de mosca para Anxo» (1998, Xerais 2002), novela; «Pimpín e dona gata» (1999), conto; «O misterio do cemiterio vello» (1999), novela; «Unha pantasma branca» (2001), conto; «O avó é sabio» (2002), conto; «O avó sae de paseo» (2002), conto; «A avoa non quere comer» (2002), conto; «A avoa ten unha menciña» (2002), conto; «Derradeira carta ós Reis Magos» (Xerais 2002), conto; «Eu son eu» (Xerais 2004), conto; «¿Quen me quere adoptar?» (Xerais 2005), conto; «O meu avó é unha gata» (Xerais 2005); «A lagoa das nenas mudas» (Xerais 2007), novela; «A Pomba e o Degolado» (Xerais 2007), novela; «¿E ti que farías por min?» (Xerais 2010), conto; «Un saco de estrelas» (Xerais 2010), conto; «O misterio do Faro Vello» (Xerais 2012), novela. Premio Irmandade do Libro á Autora do Ano, 2006; «Historia da bicicleta dun home lagarto» (Xerais 2014) e «O xenio da Cidade do Sal» (Xerais 2021). É coautora, xunto con Marilar Aleixandre, de «María Victoria Moreno. A muller que soñaba moito e durmía pouco» (Xerais 2018). En 2019 publica o álbum, ilustrado por Lucía Cobo, «A furgoneta branca» (Xerais 2019). «A Muller Xabaril» (Xerais 2023) é a súa primeira novela na colección Narrativa.