Tφtulo: Os santos das naci≤ns
Subtφtulo: Reliquias e lendas de conversi≤n en Europa
O culto das reliquias Θ considerado na actualidade por moitas persoas como una supervivencia do pasado que s≤ se pode manter viva gracias ß prßctica da liturxia; e sobre todo gracias ß existencia das peregrinaci≤ns, fen≤menos relixiosos, culturais e polφticos ß vez. Somentes o catolicismo, entre as relixi≤ns vivas do cristianismo occidental, mantΘn ese culto, pero insistindo en que nel non se trata de adorar uns obxectos ou restos humanos sen≤n a memoria dun santo ou santa consagrados seguindo os procedementos regulados polo dereito can≤nico dende a Edade Media.
O reco±ecemento da autenticidade das reliquias ti±a que ser feito cos protocolos can≤nicos que permitisen comprobar a existencia hist≤rica da persoa que φa ser obxecto de culto, asφ como os feitos senlleiros da s·a vida, milagres e normalmente tamΘn da s·a morte, case sempre no martirio. Estas investigaci≤ns eruditas, baseadas nos textos e nos monumentos, tentaban frear moreas de intereses locais, rexionais, e a veces tamΘn nacionais, que levaban a falsificar moitas reliquias, porque todas elas eran fontes de prestixio relixioso e polφtico e daban moitos beneficios econ≤micos.
Neste libro pode verse un estudo completo a nivel europeo da orixe das reliquias, moi unida ßs persecuci≤ns contra os cristißns no Imperio Romano, das que se fai un detido estudo hist≤rico-relixioso e xurφdico. Partindo de eses comezos, est·danse os procedementos can≤nicos de reco±ecemento do valor das reliquias, a s·a conservaci≤n , e incluso o intercambio delas, normalmente ofrecidas como regalos.
Non pode haber reliquia sen santo, e santo sen vida ou sen historia que contar, e por iso poderemos ver como nestes casos a historia mest·rase case sempre coas lendas, nos casos dos grandes reinos da Europa medieval. Neste libro ofrΘcese un estudo das lendas relacionadas coas reliquias do ap≤stolo Santiago, para o caso de Espa±a, pero tamΘn dos outros grandes patr≤ns dos reinos europeos, como XosΘ de Arimatea, protector de Inglaterra, AndrΘs, ap≤stolo e patr≤n de Escocia e Marφa Magdalena, a patrona de Francia que recibiu culto en Vezelay e na Provenza, ata chegar ß Revoluci≤n Francesa.