Sabor a Ti ten dentro unha literatura suxestiva e agradable [...], que se le con gusto porque todos nós, algunha vez, fomos serios e escribimos cartas de amor. (X. M. Enríquez, Diario 16 de Galicia, Vigo). A novela lese dun tirón, sobre todo has partes dialogadas. Son diálogos vívos, cheos de humor, críbeis.[...] Ela é unha Madame Bovary de provincia galega. Unha Madame Bovary que nunca se atreveu, que chegou virxe ao matrimonio, que non sabe se ama ou non ao seu home. (XGG, A Nosa Terra, Vigo). Xogos de apariencias, liñas paralelas de sentido inverso e unha inexorable mirada cínica sobre a sociedade actual é o que define a este narrador de palabras doces. (Silvia Gaspar, La Voz de Galicia, A Coruña) Suárez Abel vai ao gran e non se corta á hora de contar frustracións, complexos de culpa e progresos sentmentais. Unha historia esta, que soa a balada ou bolero. (Vicente Araguas, O Correo Galego). E Sabor a Ti unha historia de amor que agroma á altura dos corenta anos, pero é tamén unha historia da insatisfacción, do cotián, do doméstico, do desencanto definitivo. (Cibrán Marco, El Ideal Gallego, A Coruña).