Xosé Miranda ofrece neste volume tres narracións de terror: "Vestio", "Lambirón" e "A neve e a cadeira". En "Vestio", arredor das vellas tradicións animistas e naturistas, que aniñan no máis fondo do ser galego, o autor constrúe unha historia actual, un tema que mete ó lector dentro da novela e dificilmente deixa fuxir. Unha novela curta que nos mergulla nos labirintos do ocultismo, un bo argumento para indagar na psicoloxía individual e social dos personaxes. En "A neve e a cadeira", Miranda baséase na tradición popular para lle dar vida na súa narración ó demo. O lector sabe que o personaxe do mal, que lle vai infundindo tensión á narración, é dende o principio o demo -o forte cheiro a xofre despois de cada unha das mortes é inconfundible- pero Miranda logra aquí tamén resolver un final cheo de intriga e desolación.