Incrible que se escribise con 17 anos. Non tan escandaloso como cando saíu en 1954, pero en todo caso, unha análise profunda desde o punto de vista da protagonista (Cécile), unha moza de tamén 17 anos, sobre o que se lle pasa pola cabeza, das relacións entre ela e o seu pai viúvo (o playboy Raymond), entre o seu pai e a súa noiva á que lle leva moitos anos (Elsa), e outra noiva máis da súa idade (Anne) que aparece en escena para casar con el e poñer orde na vida desarranxada que leva arrastrando a súa filla con el: Cécile e Raymond son dous vividores que queren e non queren deixar a boa vida de festa, baile e sensualidade. Estamos nunha casa á beira da praia na Costa Azul francesa e á felicidade está nos baños de sol, no mar e en deixarse levar polo verán fuxindo de calquera responsabilidade... A novela tarda en arrincar pero despois da segunda parte na metade do libro, amosa atinadamente desde dentro o cerebro dunha incipiente manipuladora, con ducias de frases certeiras e ben afiadas.