DFW nas profundidades da tristeza infinita.
As canci≤ns que lles cantaban aos cativos.
(2 obras)
En DFW nas profundidades da tristeza infinita, Dans afronta un audaz reto dramat·rxico, entre o relato biogrßfico e o delirio posmoderno, baixo a etiqueta de "non ficci≤n". Unha obra sobre o proceso creativo e as rivalidades literarias que explora os episodios que forxaron a amizade de dous dos mßis grandes novelistas americanos contemporßneos: David Foster Wallace e Jonathan Franzen.
A acci≤n d┤As canci≤ns que lles cantaban aos cativos (XXIV Premio SGAE de Teatro Jardiel Poncela) desenv≤lvese nas cidades de Vigo e Santiago de Compostela durante a primavera do movemento 15-M, uns meses antes de que ETA anunciase, en outubro de 2011, o cesamento definitivo da actividade armada, e rem≤ntase aos anos do terrorismo mßis duro e dos GAL. Rosalφa, unha presa de ETA que vΘn de saφr da prisi≤n despois de cumprir a s·a condena, dß os primeiros pasos da s·a nova vida en liberdade mentres Brais, cuxa nai o abandonou cando ti±a dous anos, trata de descubrir o segredo que agacha a s·a marcha.
Sobre As canci≤ns... a crφtica escribiu:
"Ra·l Dans produce unha peza de valor, en diversos sentidos: dramßtico, ideol≤xico e literario" (Xes·s Gonzßlez G≤mez).
"Xentes sen pasado, sen presente, sen futuro. O conflito particular t≤rnase universal" (Manuel F.Vieites).
"╔ un pracer asistir aos xiros, engados e reviravoltas que prop≤n o autor" (Xerardo Couto).
"As canci≤ns... resulta un difφcil pero revelador exercicio de indagaci≤n no real social e persoal, unha aprendizaxe dura, que manca tanto como galvaniza, que proe porque nos fai mßis fortes e conscientes. A vida que supura." (Armando Requeixo).
"Un texto, coma todos os deste escritor, para ler e, por suposto, tamΘn para representar" (Miguel Sande).